Po śmierci najbliższej osoby, m. in. żony bądź matki, przeważnie uzyskujemy spadek. W niektórych sytuacjach nadzwyczaj cieszy on wszystkich dziedziczących, bo łączy się ze sporymi zyskami. W takiej sytuacji należy bezwarunkowo uiścić podatek do odpowiedniego urzędu, bowiem wspomnianą okoliczność określa akt prawny z dnia 23 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Należy wspomnieć, iż możemy nabyć w spadku nie tylko środki pieniężne oraz nieruchomości, ale też niespłacone zobowiązania. Jeśli siostra lub brat nie pokryje ich w trakcie swojego życia, po krótkim czasie przechodzą na innych członków rodziny. Można się przed tym naturalnie uchronić, np. wyrzekając się dziedziczenia zatwierdzając adekwatną umowę. Dobrze jest iść do doświadczonego prawnika, który wyłoży nam arkana prawa oraz podpowie, w jaki sposób mamy postępować.
Obiektem opodatkowania są przykładowo: spadkobranie zwykłe, nabywanie spadku określonego w testamencie, zachowek (jeśli następca był odrzucony w testamencie), depozyty finansowe (w takim przypadku zmarły rodzic lub małżonek musi obowiązkowo dostarczyć tzw. dyspozycję w przypadku śmierci), kapitały inwestycyjne, jak również cały kapitał ulokowany w innym kraju (lecz tutaj w momencie otwarcia spadku osoba otrzymująca spadek musi posiadać obywatelstwo RP czy być polskim podatnikiem).
Należy uiścić także podatek w takiej sytuacji, kiedy uprawomocni się rozporządzenie sądu w sprawie dziedziczenia. Generalnie, kiedy sąd potwierdzi uzyskanie spadku. Jeśli zatrudniamy w rzeczonej sytuacji adwokata, to on powinien nam wręczyć rozstrzygnięcie sądu. Podobnie jest wtedy, kiedy akt notarialny poręczający otrzymywanie majątku będzie zarejestrowany.
Jest sporo okoliczności, w których absolutnie nie trzeba uiszczać podatku od dziedziczenia bądź darowizny. W kodeksach podaje się trzy klasy podatkowe. Do pierwszej zalicza się najbliższa rodzina: mąż, oboje rodzice bądź teściowie. Do drugiej przynależą dzieci brata, zstępni pasierbów czy małżonkowie rodzeństwa. Do trzeciej grupy należą następni nabywcy spadku. Sumy wolne od podatku są określane zgodnie z grupą, do której został zaliczony dziedzic. Dla pierwszej klasy jest to stawka orientacyjnie 10.000 zł, dla drugiej – przeszło 7.000 zł, zaś dla trzeciej – nieomalże 5.000 zł. W przypadku, kiedy wartość majątku w sumie nie przewyższy przytoczonych wcześniej kwot, w ogóle nie powinniśmy dawać dodatkowych załączników do urzędu skarbowego.
Zaś, jeżeli nabędziemy spadek, którego wartość jest znacznie wyższa niż suma nieopodatkowana, w takiej sytuacji musimy wysłać zaświadczenie podatkowe. Mamy obowiązek zrealizować to w urzędzie położonym w rejonie zamieszkania dziedzica w czasie jednego miesiąca od dnia zatwierdzenia werdyktu sądu. Wtedy dostaniemy konkretną decyzję urzędu o wysokości podatku, jaki musimy zapłacić w czasie dwóch tygodni. Podatek oscyluje w obrębie od paru do kilkunastu procent i jest uzależniony od przynależności do wybranej klasy podatkowej.
Razem z literą prawa każdy spadkobierca posiada opcję zrzeczenia się otrzymania majątku, przykładowo w przypadku, jeśli po zmarłym rodzicu zostają jakiekolwiek niespłacone zobowiązania. Wedle kodeksu cywilnego (art. 1048) spadkobierca niekiedy może przyjąć umowę z ewentualnym spadkodawcą, w jakiej wyrzeka się przejęcia majątku. Omawianą deklarację należy uznać przed otwarciem spadku oraz jest ona przygotowywana na wypadek śmierci testatora. Ugodę należy obowiązkowo nawiązać u notariusza, ponieważ w innym przypadku będzie nieważna.
Warto wspomnieć, że pierwszym z głównych rezultatów wyrzeczenia się dziedziczenia jest całkowite odrzucenie z dziedziczenia dzieci, wnuków i pozostałych krewnych. Absolutnie nie powinniśmy również w niniejszej sytuacji przyjąć zachowku.
Po odstąpieniu od przejęcia dóbr mamy możliwość wnioskować o odnowienie owego prawa w dwóch okolicznościach:
1. Testator zapisuje nas w testamencie – w tym przypadku w ogóle nie chodzi o dziedziczenie z upoważnienia określonej ustawy, ale o spadkobranie z ramienia testamentu.
2. Powinniśmy iść po raz drugi do notariusza oraz przyjąć umowę o przywrócenie prawa do majątku.
Każdy z nas posiada przywilej do zarejestrowania testamentu i odrzucenia z niego poszczególnych krewnych, np. takich, którzy nigdy nie mieli z nami kontaktu. Ponadto jedyną osobą wpisaną do testamentu jest ktoś spoza rodziny. Zachowek należy się dzieciom, wnukom, osobom w związku małżeńskim i rodzicielom, którzy:
Jeśli zaciekawił Cię niniejszy materiał, wejdź w odnośnik po prawej stronie – Adwokat Toruń – a odszukasz dużo więcej wiadomości, m.in. konsultacje prawne.
